چه خواهم کرد بعد از تو نمی دانم خودم این را
چگونه می توان طی کرد "بی هم های" سنگین را

به جای زندگی من مرگ دارم میکنم بی تو
به مردن راضی ام گر تو بخوانی بیت تلقین را

نبودن های تو سخت است و بودن با تو ناممکن
ومن مجبور هستم تا کنم این نوع تمرین را

مرا از خویش می رانی، خودم را دار خواهم زد
نمی خواهم بدون تو دمی هم عمر شیرین را

دعای هر شبم این است خدا باشد نگهدارت
بگو تا مرغ آمینت بگوید بانگ آمین را


مرا لرزانده آشوبی که در سینه به پا کردی
بیا بر گرد و تسکین ده تمام درد دیرین را


چه اخلاقی است تو داری هوایت مردم آزاری
همیشه مایلی براین ببینی مرد غمگین را

نفس تا چند بر آید و در آن دم فرو ماند
چه باید کرد تا سازیم "با هم های" تکوین را
l

***************************
غمت پیرم نموده درجوانی
نکردم عیش در این زندگانی

نخواهم بعد تو دیگر بمانم
دوروز عمر دردنیای فانی
***************************
شبی از هجر رویت ای نگارم
چه مجنون سوی کویت شدگذارم

نشد اخر زوصلت شاد گردم
شب وروز در رهت چشم انتظارم
***************************
دلم از گردش دوران شده سیر
زهجرماه رویی گشته ام پیر

پی وصلش زعمر خود گذشتم
جوانی را فنا کردم به تقصیر
***************************
شدم بی تاب رویت ای نگارم
خزان گردیده از دستت بهارم

چه بلبل از فراق گل نشستن
شب و روز از وصالت بیقرارم
***************************
شبی در خواب دیدم ماه رویی
خمارین نرگس و مشکین مویی

به بیداری نجستم ان پری را
بیابان را چو مجنون جستجویی

***************************
ندانم چـــیست چشم فتنه جویش
که هر دم میکشد دل رابه سویش

نخواهم بعد تو دیگر وصـــالی
که دل رابسته با زنجیر مـویش
***************************
شبی دیدم رخش چون ماه تابان
منور کرده ظلــمت را چه آسان

به قــلب زار مـن نوری دمـیده
که‌ پیــری را نمــوده باز پنـهان
***************************
شبی مهتاب را دیدم به رویش
مشامم گشته عطراگین زبویش

دل و دینم زمن برده غزالم
چو صیادی رود چشمم به سویش
***************************
کجا کافی بود بینم جمالت
به دل دادم امیدی بروصالت

برای کشتن هادی بپا خیز
بیارا زلف واون چشمان کالت
***************************
زنو شد اون نگارم سوی گلزار
خجل گردیده گل از روی دلدار

تو ماهی یا درخشان افتابی
بگو جانا تو را هستم خریدار
***************************
شبی کردم هوای چشم و رویت
دوباره گشته دل بی تاب کویت

رخی بنما به من ای مه جبینم
که باشد دیده ام‌ هردم به سویت

***************************
دل شـوریده ام دارد هــوایت
چه یعقوب میزند هردم صدایت

بیا ای یوسف گم‌ گشته من
که جان و دیده ام باشد فدایت
***************************
دلـم در پیچ زلفت گیره کرده
جوانی را به پایــت پیرکرده

لب ولعل ودوچشمان سیاهش
مــرا از زندگانی سیر کرده
***************************
قدش چون‌سرو چشمانش سهیل است
رخش چون ماه و گیسویش چولیل است

نباشد درجهان همچون تو یاری
که بر وفق مرادم انچه میل است
***************************
اگر روزی ببینم روی ماهت
بیفتم همچو بیژن من به چاهت

تو باشی همچو مجنون دردل من
بشینم همچو لیلی من به راهت

شعرامام زمان
گفتم به مهدی برمن عاشق نظر کن
گفتا توهم از معصیت صرف نظر کن
گفتم بنام نامیت هردم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم
گفتم که دیدار باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم
گفتم بیا جانم پراز شهد صفاکن
گفتا به عهد بندگی با حق وفاکن
گفتم به مهدی برمن دلخسته رو کن
گفتا زتقوی کسب عز وآبرو کن

 پانهاده خاطرم در کوچه های یاد تو     

می کنم طی کوچه ها را با عصای یاد تو          

 
جان گرفته مردنم در عنفوان پیری ام           

نوشدارویش ،درنگی در سرای یاد تو              


اینکه هستی گاه شعری می نویسم کافی است         

شعرهایم ،شروه هایم از صفای نام تو              

 
هیچ تعطیلی ندارد سال و ماه خاطرت              

شنبه تا آدینه در گوشم نوای یاد تو                    

 
درکنارم نیستی اما همیشه هرکجا                 

عشقباز ی می کنم من باخدای یاد تو                   

 
عکس تنهایی خود را میگذارم اشتراک                  

تاببینی حال و روز این گدائ یادتو                    


مثل رقص بندری  هم شانه ها لرزشند                

تا نی من می نوازد نغمه های یاد تو              

------------------------------------------------------
ناظر همراه سلام. سپاس از شعر زیبایتان

" شعر بلکمی" محلی

بلکمی ریشه اش در آیه آخر آدم خر خراوی
هرچقه کردن نصیحت روز و روز بیشتر خراوی
هرکسی دیندی دل افتاد گرده ی خر داخل گل افتاد
پی دل افتاد ک ول افتاد
سی خاطر دل بر خراوی
تا خر دجال اومه مفت خرده حال اومه
گندم پاچال اومه جلدی کره ی خر خراوی
دعوت خر ن سی خشی بی روز اول سی او کشی بی
بس که او خر لشی بی کردیم ریش ضرر خراوی
گفتم خر دراز گوشه او سرش بی عقل و هوشه
که و جوش پر کلوشه هم کوره هم کر خراوی
ما سی خر آخره بسیم دس سینه تیش نشسیم
گفتیم و عشق تو مسیم تا که سیمون سر خراوی
خر که او خرد فیکه دادیم تره وا جو تیش نهادیم
لارش خوب خارندیم بعدش آوی شر خراوی
خر که و جو دی نیخره که ایخره ده بافه تا ته
نیر و برداله سر چه وختی ک یکسر خراوی
خر واوی چی دار و دارا نکه پی کسی مدارا
ونش واوی عمبر نثارا صاحب عمبر خراوی
اخر که مکر و حیله خر گا من یه طویله
زنده واوی شیله پیله هرکی بی بختر خراوی
خر گا پی ی چو رندن پاکشه تو چالل چپندن
یاسین تو گوشلشون خوندن گفتن ای کافر خراوی
پاک شیر خر خرده بیدن هرکی دا عر عر خراوی
---
---
---
---