فانوس دریایی نماد کاملی برای ایمنی و راهنمایی است که کمک کرده است دریانوردان از زمان های قدیم راه خانه خود را پیدا کنند. اگر چه با پیدایش فناوری های جدید امروزه فانوس های دریایی کاربرد اصلی خود را از دست داده اند اما زیبایی معماری و ایستادگی این بناها در برابر امواج خروشان همچنان دیدنی و ستودنی است.

در ادامه مطلب عکسهای زیبایی از این فانوس ها را می توانید مشاهده نمائید.

به مناسبت رشادت‌ها و دلاور مردی‌های نیروی دریایی ارتش در دفاع از جزایر، بنادر، سواحل و دریاهای کشور و به ویژه دفاع از آبادان و خرمشهر و آب‌های نیلگون خلیج فارس در دوران جنگ تحمیلی و در نطفه خفه کردن نیروی دریایی دشمن بعثی، در ابتدای دوران دفاع مقدس، با تأیید امام خمینی (قدس سره)  هفتم آذر روز نیروی دریایی ارتش نام گرفت تا همه ساله حماسهٔ با شکوه دریادلان نیروی دریایی و یاد شهدای عزیز و گرانقدر دریایی گرامی داشته شود.

هفتم آذر ماه، سالروز حماسه دلیر مردان نیروى دریایى ارتش با دشمن بعثى و خاطرات ناوچه پیکان است.

آن زمان پرسنل نیروى دریایى در دوران دفاع مقدس حماسه هاى بزرگى آفریدند. دشمن با بسیج کامل نیروى دریایى و هوایى خود از پایانه هاى صدور نفت «البکر» و «الامیه» مراقبت مى کرد. با توجه به این وضعیت سپید جامگان نیروى دریایى در ششم آذر ۱۳۵۹ به این سکوها تاختند و با همکارى تیزپروازان نیروى هوایى ارتش، با وارد آوردن ضربات کوبنده بر پیکره نیروى دریایى و هوایى دشمن بیش از دو سوم این پایانه ها را منهدم کرده و پرچم پرافتخار جمهورى اسلامى ایران را بر مرتفع ترین دکل این پایانه ها به اهتزاز درآوردند.

پایانه هاى «البکر» و «الامیه» از بزرگترین مراکز صدور نفت عراق است که در شمال خلیج فارس، در دهانه خور عبدالله، نزدیک جزیره بوبیان کشور کویت قرار گرفته است و از شاهرگ هاى حیات اقتصادى از طریق دریا محسوب مى شدند.
در این نبرد دریایى سخت، ۲فروند ناوچه موشک انداز از نوع «اوزا» و ۱۳ فروند از هواپیماهاى جنگنده ارتش بعثى به قعر آب هاى خلیج فارس فرستاده شد و تعدادى از تکاوران دریایى عراق کشته شدند و تعدادى نیز به اسارت درآمدند.
دشمن براى جبران این شکست ها در شب هفتم آذر ۱۳۵۹ با اعزام تعدادى شناور جنگى از طریق بندر نظامى «ام القصر» درخور عبدالله، سعى در بازپس گیرى پایانه ها کرد که دراین حرکت، یک فروند از شناورهاى عراقى غرق و ۲ فروند صدمه دیده و بقیه از صحنه عملیات گریخته و به ام القصر بازگشتند.
در سپیده دم ۷ آذر ،۱۳۵۹ دشمن با تمام قوا از هوا و دریا با برخوردارى از پشتیبانى لجستیکى و اطلاعاتى کشورهاى منطقه و آواکس ها و ماهواره هاى کشورهاى استکبارى و یارى گرفتن از تأسیسات نظامى ساحلى کشورهاى نزدیک صحنه عملیات، بار دیگر درصدد بازپس گیرى این پایانه ها برآمد. اما در یک مصاف نابرابر ناوچه پیکان به تنهایى توانست تعداد دیگرى از کشتى ها و هواپیماهاى عراقى را از صحنه عملیات خارج کند.
سرانجام پس از ساعت ها نبرد بى امان، هنگام ظهر ۷ آذر ۱۳۵۹ در حالى که دلاورمردان آخرین گلوله هاى خود را به سوى دشمن نشانه مى رفتند، ناوچه پیکان مورد اصابت چند موشک قرار گرفت و با پرسنل شجاع خود در شمال خلیج فارس، در دل آب هاى گرم و نیلگون آن جاى گرفت و بدین گونه صفحه زرین دیگرى بر تاریخ نبردهاى دریایى کشور افزوده شد و نتیجه این مصاف، انهدام بزرگترین پایانه هاى صدور نفت منطقه و از کار انداختن بیش از ۵۰ درصد از توان رزمى نیروى دریایى عراق، همراه با از دست دادن چند فروند ناوچه و هواپیما بود.
نتیجه این نبرد آنچنان در روحیه افراد نیروى دریایى دشمن اثر گذاشت که تا پایان جنگ حرکت چندان مهمى در دریا از آنها مشاهده نشد.