سیزده بدر یا جشن بدرقه نوروز از مهمترین رسوم مشترک در میان اقوام ایرانی است که طی سال های اخیر روز آشتی با طبیعت نیز تلقی می‌ شود.

ایرانیان از گذشته ‌های دور، با آغاز بهار و ورود به سال جدید و پس از چند روز دید و بازدید و تبریک سال نو، گویا برای تکمیل شادی خود و دور کردن غم و غصه و خمودگی، در روز سیزدهم فروردین ماه، با بیرون آمدن از خانه و پناه گرفتن در طبیعت، مراسم سیزده بدر را اجرا می ‌کنند.
 

جشن سیزده فروردین ماه روز بسیار مبارک و فرخنده است. ایرانیان چون در مورد این روز آگاهی کمتری دارند آن روز را نحس می دانند و برای بیرون کردن نحسی از خانه و کاشانهً خود کنار جویبارها و سبزه ها می روند و به شادی می پردازند. تا کنون هیچ دانشمندی ذکر نکرده که سیزده نوروز نحس است. بلکه قریب به اتفاق روز سیزده نوروز را بسیار مسعود و فرخنده دانسته اند.

ایرانیان قدیم پس از دوازده روز جشن گرفتن و شادی کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده ایست به باغ و صحرا می رفتند، شادی می کردند و سبزه گره زده و آن را به آب میسپاردند تا گره از مشکلات آنان خصوصا جوانان در سال جدید باز شود و در حقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان میرسانیدند.

خانواده محترم فیروزی

درگذشت مادر بزرگوارتان را تسلیت عرض نموده، برای آن مرحومه از درگاه خداوند متعال طلب مغفرت و برای شما و سایر بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل خواهانم .

محمدرضا بناری. مدیر وب سایت بنارآزادگان

حضرت محمد (ص) می‌فرمایند: فاطمه پاره تن من است. هرکه او را بیازارد، مرا آزرده خاطر کرده و هر که او را شاد کند، مرا نیز خوشحال نموده است.