بیماری واریس ناشی از

گشاد شدن سیاه رگهای سطحی است که به دلیل نقص در عملکرد یا ساختار دریچه‌های سیاه رگهای عمقی حاصل می‌شود.

واریس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عروقی انسان است که حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد جمعیت جهان به آن مبتلا هستند.

سیاه رگهای واریسی به صورت رگهای دراز، گشاد شده و پرپیچ و خم در اندام تحتانی دیده می‌شوند. واریس را می‌توان به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم‌بندی کرد: واریس اولیه از نقص در سیستم سیاه رگی سطحی شروع می‌شود و شیوع آن در خانم‌ها دو برابر آقایان است که تقریباً نیمی از این بیماران به دلیل سابقه فامیلی گرفتار آن می‌شوند.

واریس ثانویه ناشی از نارسایی سیاه رگهای عمقی است که منجر به گشادی سیاه رگهای سطحی می‌شود. ب

یماران باید پاهای خود را به صورت مکرر و بالا‌تر از سطح قلب برای چند دقیقه در روز نگه دارند تا به مرور زمان این مشکل کاهش یابد.

با توجه به اینکه یکی از دلایل اصلی واریس ایستادن طولانی مدت است این روش اجتنابی راه حل موثری برای درمان خواهد بود.

جوراب‌های واریس با فشار ۳۰ تا ۴۰ متر جیوه برای درمان این بیماری مناسب هستند و بیماران باید صبح‌ها، قبل از ترک رختخواب حتما آن را بپوشند. ترومبوزهای تکرار شونده یا ایجاد کننده زخم و از نظر زیبایی از مواردی هستند که با اعمال جراحی قابل درمان است.

منبع: اینترنت