لازم است گاهی از ساختمان اداره بیرون بیایی،

فکر کنی که چه‌قدر شبیه آرزوهای نوجوانیت است؟

لازم است گاهی درختی یا گلی را آب بدهی، حیوانی را نوازش کنی یاغذا بدهی و ببینی هنوز از طبیعت چیزی در وجودت هست یا نه؟

لازم است گاهی پای کامپیوترت نباشی، گوگل و ایمیل و غیره را بی‌خیال شوی، با خانواده‌ات دور هم بنشینید، یا گوش به درد دل رفیقت بدهی و ببینی زندگی فقط همین آهن‌پارهٔ برقی است یا نه؟

لازم است گاهی بخشی از حقوقت را بدهی به یک انسان محتاج تا ببینی در تقسیم عشق در ‌‌نهایت تو برنده‌ای یا بازنده؟

و بالاخره لازمست گاهی از خود بیرون آمده و از فاصله‌ای دور‌تر به خودت بنگری و از خود بپرسی که سال‌ها سپری شد تا آن شوم که اکنون هستم آیا ارزشش را داشت؟

زیبائی در فرا رفتن از روزمره‌گی‌هاست. (ورنر)

بازی زندگی!

فرض کنید زندگی همچون یک بازی است.

قاعده این بازی چنین است که بایستی پنج توپ را در آن واحد در هوا نگهدارید و مانع افتادنشان بر زمین شوید
جنس یکی از آن توپ‌ها از لاستیک بوده و باقی آن‌ها شیشه‌ای هستند. پر واضح است که در صورت افتادن توپ پلاستیکی بر روی زمین، دوباره نوسان کرده و بالا خواهد آمد، اما آن چهار توپ دیگر به محض برخورد، کاملا شکسته و خرد می‌شوند.
او در ادامه : «آن چهار توپ شیشه‌ای عبارتند از خانواده، سلامتی، دوستان و روح خودتان و توپ لاستیکی‌‌ همان کارتان است.
کار را بر هیچ یک از عوامل فوق ترجیح ندهید، چون همیشه کاری برای کاسبی وجود دارد ولی دوستی که از دست رفت دیگر بر نمی‌گردد، خانواده‌ای که از هم پاشید دیگر جمع نمی‌شود، ‌ سلامتی از دست رفته باز نمی‌گردد و روح آزرده دیگر آرامشی ندارد.