احترام به کودک سبب

ارتقای شخصیت وی می‌شود و والدین بایستی در دوران کودکی و خصوصا در سن بلوغ که هم ارگانیسم فرزندان و هم روانشان دستخوش تغییرات ملموس می‌شود با رفتار محترمانه به او شخصیت دهند.
در ابتدا باید گفت که والدین بایستی برای تربیت فرزندی با ادب در مرحله اول رفتار خود را اصلاح نموده و سپس به سراغ کودک معصوم خود بروند و تنها در این صورت است که می‌توان از ارتکاب عمل ناشایست جلوگیری کرد.
بنابراین به چند مورد مهم که باید در تربیت کودک به آن توجه نمود اشاره می‌شود؛ پدر و مادر باید در تربیت فرزندان دوراندیش و محتاط باشند و همچنین باید در حضور کودک خصوصا کودکان کم سن و سال رعایت موازین اخلاقی و ادب را بنمایند، زیرا کودک اعمال والدین را الگوی رفتاری خود قرار می‌دهد، پس والدین بایستی سعی کنند که همیشه اعضای خانواده با هم بصورت محترمانه و مودبانه رفتار کنند.
گفتنی است زمانی که والدین متوجه این قضیه می‌شوند که فرزندشان رفتار بی‌ادبانه دارد بایستی دنبال علت تخلف رفتاری او باشند و سعی نمایند با از بین بردن علت و پاکسازی زمین روحی کودک از علف‌های هرز، وی را متوجه قبح مسئله نموده و رفتار بیانی او را به راه اصولی و درست بکشانند و از انحراف او جلوگیری کنند.
باید به این نکته توجه شود که امیال و خواسته‌ها و نیازهای کودک بصورت منفی اقناع نگردد، بنابراین ضمن اینکه والدین باید سعی کنند آزادی او سلب نشود، مواظب این قضیه نیز باشند که کار ناشایستی نیز نکند، چون کودک در اثر تکرار به این رفتار بد عادت کرده و در دام انواع انحرافات اخلاقی گرفتار می‌شود، بطوریکه حتی در بزرگسالی نیز رعایت نزاکت کلام خود را در بین دیگران نمی‌کند و فحش و دشنام و ناسزاگویی جزئی از رفتار و خصوصیات او می‌شود که در شوخی نمودن نیز آن‌ها را بکار می‌بندد.
گفتنی است والدین هرگز سعی نکنند با توسل به زور و خشونت و توبیخ کودک را تربیت کنند، چون دردی را دوا نخواهد کرد و این کار فقط آتش نابسامانی‌های روحی او را شعله‌ور‌تر کرده و پایه‌های رشد اخلاقی و عاطفی کودک را سست می‌کند، لذا باید تلاش شود که همیشه علت را کشف و معالجه کنند.
نکته مهم و حائز اهمیت دیگر این است خانواده بایستی مواظب محیط زندگی اطراف کودک خود باشند و همبازی‌های او را کنترل کنند و اجازه ندهند که کودکان به‌صورت آزادانه همبازی خود را انتخاب کنند و والدین باید سعی کنند برای فرزندان خود بهترین مشاور و راهنما باشند و در هنگام اشتباه رفتاری کودک به وظیفه خود به‌عنوان بازدارنده مثبت از انحراف به نحو احسن عمل کنند.

خبرگزاری دانشجویان ایران - زنجان