اگر می توانستم یک بار دیگر به دنیا بیایم چه می کردم؟
اگر می توانستم یک بار دیگر به دنیا بیایم کمتر حرف می زدم و بیشتر گوش می کردم
دوستانم را برای صرف غذا به خانه دعوت می کردم حتی اگر فرش خانه ام کثیف و لکه دار بود و یا کاناپه ام ساییده و فرسوده شده
در سالن پذیرایی ام ذرت بو داده می جویدم و اگر کسی می خواست که آتش شومینه را روشن کند نگران کثیفی خانه ام نمی شدم
پای صحبتهای پدر بزرگم می نشستم تا خاطرات جوانی اش را برایم تعریف کند و در یک شب زیبای تابستانی پنجره های اتاق را نمی بستم تا آرایش موهایم به هم نخورد، شمع هایی که به شکل گل رز هستند و مدتها بر روی میز جا خوش کرده اند را روشن می کردم و به نور زیبای آنها خیره می شدم
با فرزندانم بر روی چمن می نشستم بدون آنکه نگران لکه های سبزی شوم که بر روی لباسم نقش می بندند

سلام یک شعر نو گفته ام نمی دانم اسمش را بتوان شعر گذاشت یا نه ولی هر چه هست را تقدیم به تمام همولایتی هایم می کنم.

(نام شعر: حال امروز من)

آرزوهایم امروز دست در دست باد
می روند تا هرجا
حال امروز مرا
چشم ها می فهمند که به در خیره اند

گریه ی چشم هایت حال هر روز من است
طالع اختر سعد فال هر روز من است

چشم هایم شده امروز چشمه های جوشان
چشمه ها می خشکند چشم های من نه

این همه چشمه و چشم یک بهانه ست (است) بی شک
حال امروز مرا آن قناری دانست
در قفس زندانی که رنجی دارد
که چه دردی دارد
تک و تنها باشی


حال امروز مرا باغبان می فهمد من اگر گل باشم
که نه برگی دارم و نه بویی امروز
ساقه ام خشکیده
خارج از گلشن
من رها گشته ام

تکرار حال مرا یک درخت می فهمد
در خزان مانده ام
برگ هایم ریخته
شاخه ام خشکیده
نه ثمری مانده دگر
و نه سایه ، شاید
شاید تقدیر من یک تبر باشد
ضربه های متوالی بزند بر تن من
تکه های هیزم کلبه ای گرم کند
یا اجاقی روشن
یا که سقفی آباد

حال امروز مرا همه خواهند فهمید
خواه کودک ، خواه بالغ،
مست یا هشیار چه فرقی دارد
همه خواهند فهمید
ولی با چشم نه
انگار با دل شاید

حال فردای مرا چه کسی می فهمد؟

یادم باشد که: خوبی آنچه که ندارم این است که نگران از دست دادن‌اش نخواهم بود.
یادم باشد که: وظیفه من این است؛ حمل باری که خودم هستم تا آخر راه.
یادم باشد که: در هر یقینی می‌توان شک کرد و این تکاپوی خرد است.
یادم باشد که: همیشه چند قدم آخر است که سخت‌ترین قسمت راه است.
یادم باشد که: امید، خوشبختانه از دست دادنی نیست.
یادم باشد که: به جستجوى راه باشم، نه همراه.

عجب وب تمیزی داری --- سلام. تشکر از شما. مدیر وب سایت

اي ماه تاب
با وجود اينكه نوري نداري
اما مي توانم
نور وجودت را در شب هاي مهتابي حسش مي كنم
چشم نابيناي مرا در شب
بينايي مي دهي
چشم اميدم
اي چشمه ي زلال
اي چشمه ي جوشان
اي چشمه ي جاويدان
جاني دوباره ام ده
عكس مرا در قاب مهتابي ات
نشان ده
تا با تير و كمان بخت و اقبالم
تو را نشانه بروم
و با اسب وجودم از دروازه ات بگذزم....


http://bahadori.samenblog.com

سلام به همه‌ی دوستان. از آقای بهادری میخاییم چند تا از شعرهایش را بزاره تو سایت. با تشکر