لیوان آب و مشکلات


استادى در شروع کلاس درس، لیوانى پر از آب به دست گرفت. آن را بالا نگاه داشت که همه ببینند. بعد از شاگردان پرسید: به نظر شما وزن این لیوان چقدر است؟ شاگردان جواب دادند 50 گرم، 100 گرم، 150 گرم.
استاد گفت: من هم بدون وزن کردن، نمی دانم دقیقاً وزنش چقدر است. اما سوال من این است: اگر من این لیوان آب را چند دقیقه همین طور نگه دارم، چه اتفاقى خواهد افتاد.
شاگردان گفتند: هیچ اتفاقى نمی افتد. استاد پرسید: خوب، اگر یک ساعت همین طور نگه دارم، چه اتفاقى می افتد؟ یکى از شاگردان گفت: دست تان کم کم درد می گیرد. حق با توست. حالا اگر یک روز تمام آن را نگه دارم چه؟
شاگرد دیگرى جسارتاً گفت: دست تان بی حس می شود. عضلات به شدت تحت فشار قرار می گیرند و فلج می شوند. و مطمئناً کارتان به بیمارستان خواهد کشید و همه شاگردان خندیدند. استاد گفت: خیلى خوب است. ولى آیا در این مدت وزن لیوان تغییر کرده است؟ شاگردان جواب دادند: نه پس چه چیز باعث درد و فشار روى عضلات می شود؟ من چه باید بکنم؟

شاگردان گیج شدند: یکى از آنها گفت: لیوان را زمین بگذارید. استاد گفت: دقیقاً . مشکلات زندگى هم مثل همین است. اگر آنها را چند دقیقه در ذهن تان نگه دارید، اشکالى ندارد. اگر مدت طولانی ترى به آنها فکر کنید، به درد خواهند آمد. اگر بیشتر از آن نگه شان دارید، فلج تان می کنند و دیگر قادر به انجام کارى نخواهید بود.
فکر کردن به مشکلات زندگى مهم است. اما مهم تر آن است که در پایان هر روز و پیش از خواب، آنها را زمین بگذارید. به این ترتیب تحت فشار قرار نمی گیرید، هر روز صبح سرحال و قوى بیدار می شوید و قادر خواهید بود از عهده هر مسئله و چالشى که برایتان پیش می آید، برآیید! دوست من، یادت باشد که لیوان آب را همین امروز زمین بگذار. زندگى همین است!

السلام ای زادگاه پاک من
السلام ای هم ولاتی های من
السلام ای بین النهرین ای بنار
ای صفایت چون صفای نو بهار
السلام ای تربت پاک شهید
سرزمین شیرمردان رشید
گر چه خود از اهل این آبادیم
لیک هیچ اغراق نیست توصیف من
شیر مردی را ز آمار شهیدانش بدان
پهلوانی را تو در آن سخت کوشان مردمان
السلام ای رخت جنت بستگان
شهد شیرین شهادت چشتگان
السلام ای عند رب یرزقون
عارفون و فاخرون هر زمون
ای معطر روستایم از شمیم بویتان
جان ناچیزم فدای واژه نیکویتان
بعد از عرض ارادت به اهالی ولات
میرسد نوبت به واصف و دگر مسئول سایت
السلام ای واصف شیرین سخن
زنده کردی موطنم با این سخن
نیستم شاعر که در وصفت غزل خوانی کنم
لیک میخواهم سپاسی گویمت هر چند کم
کرده ای اهل محل مدیون خویش
قدر دانی می کنم از سهم خویش
السلام ای صاحب و مسئول سایت
السلام ای فخر مردان ولات
جمع کردی جمله اهل محل را دور هم
با سلاح علم و ایمان و قلم
هر کجا هستی خدایت یار باد
در پناه خالق نیلو فران باشی تو شاد
میکنم کوته سخن در این زمان
حیف میدانم فضای این مکان
و السلام ای قریه آزدگان
و السلام ای در در این نخلسان

---
من کنم تشکر از هم ولاتی
به جهت این شعر ولاتی
کردی وصف واصف، وصف سایت
من کنم بازهم تشکر از شما.
موفق و پیروز باشید. در انتظار شعر های شما هستیم. مدیر وب سایت

حكايت نامرد چهارمی

ملانصرالدین زنی گرفته بود که قبلا" دو بار ازدواج کرده بود و هر دو شوهرش هم مرده بودند.

ملانصرالدین در حال احتضار بود، زن بالای سر او گریه می کرد و می گفت: ملا جان! به کجا می روی و من را تنها به دست کی می سپاری؟

ملا در همان حال جواب داد: به نامرد چهارمی

داستان کلاس درس دکتر حسابی

یکی از دانشجویان دکتر حسابی به ایشان گفت: شما سه ترم است که مرا از این درس می اندازید.

من که نمی خواهم موشک هوا کنم. می خواهم در روستایمان معلم شوم.

دکتر جواب داد: تو اگر نخواهی موشک هوا کنی و فقط بخواهی معلم شوی قبول، ولی تو نمی توانی به من تضمین بدهی که یکی از شاگردان تو در روستا، نخواهد موشک هوا کند.

داستان شيخ و همسرش

نقل است مرحوم مقدس اردبیلی زنی داشتند که ایشان را دائما اذيت مي كرد و به ایشان ناسزا می گفت! شخصي روزی نزد شیخ رفت و به ایشان گفت: این زن شایسته شما نیست. شما با این بزرگی حیف است چنین همسری داشته باشید. طلاقش دهید و راحت شوید.

مقدس اردبیلی فرمود: این زن برای من نعمت است؛ چرا که وقتی بیرون از خانه همه من را بزرگ می شمارند احساس بزرگی می کنم؛ و وقتی به خانه می آیم این زن مرا ذلیل می کند و به من می فهماند که هیچ نیستم و بزرگ فقط خداست و مرا از خطر نفس دور می کند...

شیر نری دلباخته‏ آهوی ماده شد.

شیر نگران معشوق بود و می‏ترسید بوسیله‏ حیوانات دیگر دریده شود.
از دور مواظبش بود…
پس چشم از آهو برنداشت تا یک بار که از دور او را می نگریست،
شیری را دید که به آهو حمله کرد. فوری از جا پرید و جلو آمد.
دید ماده شیری است. چقدر زیبا بود، ...

گردنی مانند مخمل سرخ و بدنی زیبا و طناز داشت.
با خود گفت: حتما گرسنه است. همان جا ایستاد و مجذوب زیبایی ماده شیر شد.
و هرگز ندید و هرگز نفهمید که آهو خورده شد…
نتیجه اخلاقی : هیچ وقت به امید معشوقتون نباشید !! و در دنیا رو سه چیز حساب نکنید اولی خوشگلی تون دومی معشوقتون و سومی را یادم رفت. اها اینکه تو یاد کسی بمونید وقتی لازمه .